آیا اسرائیل واقعا در حصر علمی و انزوای اقتصادی قرار گرفته است؟

گزارش تأکید می‌کند: هر روز که می‌گذرد، محاصره اسرائیل بیشتر می‌شود، دیگر نام و نشانی از پروازهای شرکت‌های هواپیمایی بین‌المللی روی صفحه‌های نمایش فرودگاه بین‌المللی بن‌گورین نیست؛ کشورها فروش تسلیحات به اسرائیل را رد می‌کنند؛ هنرمندان یکی پس از دیگری برنامه‌های خود را در اسرائیل کنسل می‌کنند؛ همکاری دانشگاه‌ها هر روز به شکلی غافلگیرکننده قطع می‌شود؛ شرکت‌های بین‌المللی زیرساخت طرح‌های خود را در اسرائیل متوقف می‌کنند.تحریم‌ها در موارد بسیاری علنی و آشکار و بی‌پرواست، بهانه‌ها هم متعدد است، برخی به خاطر نگرانی‌های امنیتی و برخی هم هیچ توجیه یا بهانه یا دلیلی نمی‌آورند، فقط تحریم می‌کنند، آن هم از نوع تأثیرگذار آن. همه ما به عنوان شهروندان اسرائیل از این شیوه تعامل و واقعیت جدیدی که با آن مواجه هستیم، ضربه می‌خوریم، تا حدی که دیگر ترجیح می‌دهیم، خود را اسرائیلی معرفی نکنیم.

گزارش کالکالیست ادامه می‌دهد: این انزوا که اکنون اسرائیل در نقاط گسترده‌ای از دنیا با آن مواجه است، تنها زاییده 7 اکتبر 2023 نیست، بلکه سیاست‌های اسرائیل به ویژه در حوزه «یهودستیزی» که هر اقدامی را دشمنی با خود ترجمه می‌کند و همچنین پویش «تحریم» BDS که در سال 2005 شکل گرفت و مردم را به تحریم اسرائیل دعوت می‌کند، نقشی مهم در انزوای بین‌المللی اسرائیل ایفا کردند.به گفته این نشریه نباید اعتراضات مردمی در اسرائیل را نادیده گرفت، اعتراضاتی که با طرح اصلاحات قضایی نتانیاهو آغاز شد و بی‌توجهی او به خواسته‌های مردمی و ادامه اعتراضات و گسترش روز افزون آن باعث شد، تا دموکراسی ما زیر سؤال برود و اسرائیل از جمع کشورهای آزاد جهان طرد شود.کالکالیست درباره رخدادهای 7 اکتبر نیز می‌گوید: «اما رخدادهای 7 اکتبر 2023 که بهانه‌ای به دست اسرائیل دادند تا جنگ نسل‌کشی را علیه فلسطینی‌های نوار غزه به راه بیاندازد، در واقع تیر خلاصی بود تا در دنیا همه اسرائیل را عامل 14 ماه جنایات ضد بشری و جنایات جنگی در نوار غزه بدانند و در این میان پافشاری کابینه نتانیاهو بر ادامه بی‌دلیل و بی‌توجیه جنگ تیشه‌ای بود که به ریشه اسرائیل زد و حالا نتانیاهو به جای اینکه اسرائیل را از این وضعیت انزوای وحشتناکی که در آن گرفتار آمده بیرون بیاورند، ضجه می‌زند که چرا همه دنیا علیه ماست و ما به عنوان شهروندان اسرائیل در چرخه گیر مانده‌ایم که چه کنیم.»

«دنی کاتاریواس»، رئیس شورای عالی اتاق‌های بازرگانی اسرائیل و مشاور ارشد سندیکای صنعتگران اسرائیل بر این باور است که اقدامات بین‌المللی جدیدی که علیه اسرائیل شکل گرفته، هرچه باشد، نگران‌کننده و خطرناک نیستند، آنچه نگران‌کننده و خطرناک است، تحریم‌های در سکوت و پشت‌پرده است که بیم آن می‌رود، هر روز بیش از پیش گسترش یابد.به گفته کاتاریواس صدور حکم بازداشت نتانیاهو و یوآو گالانت توسط دادگاه بین‌المللی کیفری بی‌تردید روی وجهه بین‌المللی اسرائیل از جمله تحریم‌ها تأثیر خواهد گذاشت و آنها را تشدید خواهد کرد و توسعه خواهد داد.وی می‌گوید: «بعد از احکام لاهه اسرائیل در وجهه عمومی دنیا رسما یک جنایتکار جنگی است و این نه فقط در افکار عمومی جهان رسوخ می‌کند، بلکه بسیاری از موضوعات را تحت الشعاع خود قرار خواهد داد.»کاتاریواس در این‌ زمینه به صندوق‌های سرمایه‌گذاری نروژ اشاره می‌کند که دیگر در طرح‌های نظامی اسرائیل به دلیل ملاحظات اخلاقی و حقوق‌بشری سرمایه‌گذاری نمی‌کنند و سرمایه‌گذاری‌های موجود را هم از اسرائیل خارج و ظرف روزهای آینده رسما اعلام خواهد کرد که دیگر در کشورهایی که متهم به ارتکاب جنایات جنگی هستند، سرمایه‌گذاری نخواهد کرد.وی فاجعه را در بیرون کشیدن سرمایه‌ها از اسرائیل نمی‌داند، خطرناک‌تر از این اقدام به باور وی بی‌اطلاع و بی‌مقدمه انجام این کار است، وی در این زمینه باز مثال دیگری می‌زند و می‌گوید: «امتناع شرکت اپل از پخش فصل سوم سریال اسرائیلی "تهران" یکی از این موارد بود که بدون اطلاع قبلی انجام شد، چون اپل نمی‌خواست، به همکاری با اسرائیل متهم شود.»

به اعتقاد وی این همان تحریم خاموش است که درحال تشدید و گسترش است و یکی از مهمترین دلایل تشدید و گسترش آن حکم‌های بازداشت صادر شده علیه نتانیاهو و گالانت توسط دادگاه بین‌المللی کیفری است و این باعث می‌شود، اسرائیل هر روز بیشتر منفور جهانیان شود.» وی در پاسخ به این سؤال که مقابله با این روند و جلوگیری از گسترش و تعمیق آن می‌گوید: «دنیا امروز دیگر مثل دهه نود نیست که کابینه وقت نتانیاهو کشورهای غربی را قانع کرد، قوانینی علیه تحریم اعراب علیه اسرائیل و عدم همکاری با کشورهای عربی تحریم کننده اسرائیل وضع کنند و موفق شد، با تحریم اعراب مقابله کند، چون کار دست حکومت‌ها بود، اما اکنون سال‌هاست که کار دست مردم افتاده، تحریم‌های کنونی علیه اسرائیل مردمی است و توسط جمعیت‌ها و پویش‌های جامعه مدنی رهبری می‌شود.»کاتاریواس یکی از مهم‌ترین مشکلات اسرائیل برای مقابله با انزوای بین‌المللی اسرائیل و پویش‌های تحریم را گستردگی و تعدد طرف‌ها در آن از یک‌سو و نبود یک طرف متولی در اسرائیل برای مقابله با این اقدامات و اختلافات داخلی درباره آن در اسرائیل می‌داند و می‌گوید: «قبل از هر اقدام ما باید اختلاف دیدگاه‌های داخلی را حل کنیم و اقدامی مشترک و واحد داشته باشیم.»

کاتاریواس تحریم‌های مردمی علیه اسرائیل را به قطره‌های آبی تشبیه می‌کند که پشت یک سد جمع می‌شوند و سرانجام چون سیل یکباره جاری می‌شوند. به گفته او این سیل می‌تواند، مبادلات و فعالیت‌های تجاری بین‌المللی اسرائیل را متوقف کند و در این زمینه به اقدام بی‌سابقه آمریکایی‌ها علیه شهرک‌نشینان اسرائیلی اشاره می‌کند که تحولی بی‌سابقه در مناسبات اسرائیل و آمریکاست، به همین دلیل اسرائیل نباید از چنین اقداماتی به راحتی و آسانی بگذرد.وی با بیان اینکه مقامات اسرائیلی به جای اتخاذ اقدامات مناسب تنها به گفتن همه دنیا علیه ماست و هر اتفاقی می‌افتد، نوعی یهودستیزی است، می‌افزاید: «این اظهارات بی‌شک درست نیست، اما حتی اگر هم درست باشد، ما برای مقابله با آن واقعا چکار کرده‌ایم.»در همین راستا، «امانوئل نحشون»، معاون پیشین وزیر خارجه اسرائیل که هم اکنون ریاست «کمیته رؤسای دانشگاه‌های اسرائیل» را برعهده دارد، می‌گوید:‌ «دانشگاه با گفتگو با دنیا زنده هستند و از آنها تغذیه می‌شوند، بدون رابطه با دنیا دانشگاه‌های اسرائیل نمی‌توانند، به فعالیت خود ادامه دهند، چون برای ادامه کار نیاز مبرمی به تبادل اطلاعات، دیدگاه‌ها، اساتید، دانشجویان و تجارب وجود دارد.»

نحشون برای اولین بار فاش می‌کند که از ابتدای جنگ اسرائیل علیه نوار غزه بیش از 300 استاد و دانشجوی اسرائیلی با تحریم آکادمیک مواجه شده‌اند و این شامل ممنوعیت انتشار مقالات علمی و دانشگاهی و ممانعت از مشارکت پژوهشگران و اساتید اسرائیلی در نشست‌های بین‌المللی، سخنرانی و مشارکت در تحقیقات علمی مشترک و رد بورس‌های تحقیقاتی و تحصیلی و علمی اسرائیل نیز می‌شود.به این موارد باید تظاهرات و راهپیمایی‌های اعتراض گسترده علیه اسرائیل و سیاست‌ها و جنایاتش را هم اضافه کرد که اغلب دانشگاه‌های آمریکا و اروپا شاهد آن بودند.نظرسنجی انجام شده در ژانویه گذشته نشان می‌دهد، 32 درصد دانشگاهیان اسرائیلی اعلام کردند که دعوت‌ دانشگاه‌ها و مؤسسات علمی و تحقیقاتی دیگر کشورها را از دست داده‌اند، 15 درصد هم گفته‌اند که با مشکلات بسیاری در زمینه تأمین مالی طرح‌های تحقیقاتی و علمی خود مواجه هستند.نحشون آنچه اکنون اتفاق افتاده را امری جزیی و ساده می‌داند و تأکید می‌کند، این نوک کوه یخ «تحریم خاموش» دانشگاه‌های اسرائیل است که ما شاهد آن هستیم.