پس از روزها آسمانِ خاموش و دشت‌های تشنه، امروز تبریز با آغوشی گشوده به استقبال بارانی رفت که نه‌تنها زمین، بلکه جان مردم را سیراب کرد. این‌جا، باران فقط آب نبود؛ نوای امیدی بود که از دل آسمان بر دل‌های مشتاق فرود آمد.