تغییر نقشه اقتصاد دنیا با پول توی جیب ایرانی‌ها

به گزارش کارآفرينان نيوز برای محاسبه نقدینگی یک جامعه صرفا اتکا به پول دست مردم کفایت نیست و سرعت گردش پول هم مهم است، به معنای دیگر فرض کنید همه پول مردم را برای اجرای یک پروژه جمع کردید، این پول به کارگر، فروشندگان مصالح، مهندسان و سایر دست‌اندرکاران آن پروژه رسیده و بار دیگر توسط آن ها در یک طرح دیگر قابل سرمایه‌گذاری است.بر اساس محاسبات مبتنی بر آمار بانک مرکزی هر هزار تومان در اقتصاد ایران در سال ۱۲ بار می‌چرخد. اقتصاددان ارشد، هادی عباسی با محاسبه نقدینگی در جامعه ایران با احتساب سرعت گردش پول می‌گوید که «نقدینگی دست مردم ۱۰۰ میلیارد دلار برآورد می‌شود که با در نظر گرفتن سرعت گردش پول به ۱۲۰۰ میلیارد دلار در سال می‌رسد».یک عدد ساده، ۱۲۰۰ میلیارد دلار، آن‌قدر بزرگ که ذهن از تصورش عاجز می‌شود. رقمی که ۱.۴ برابر بودجه نظامی ایالات متحده در یک سال است و بیشتر از کل سرمایه‌گذاری چین در انرژی‌های تجدیدپذیر در سال گذشته.اما این عدد در جهان واقعی چه معنایی دارد؟ با این پول می‌توان یک کشور ساخت، یا شاید چیزی فراتر از یک کشور: یک قدرت صنعتی و فناورانه جهانی.کدام پروژه‌ها در دنیا به این اندازه عظیم هستند؟در جهان امروز، پروژه‌هایی هستند که چشم‌ها را خیره می‌کنند اما هیچ‌کدام به تنهایی به پای ۱۲۰۰ میلیارد دلار نمی‌رسند.ناسا: بودجه سال ۲۰۲۴ این سازمان فضایی ۲۵ میلیارد دلار است. با ۱۲۰۰ میلیارد دلار، می‌توان ۴۸ سازمان مشابه ناسا تأسیس کرد یا به مدت نیم قرن، ناسا را با قدرتی بی‌سابقه تغذیه کرد.

وزارت دفاع آمریکا: در سال ۲۰۲۴، این وزارتخانه ۸۴۲ میلیارد دلار بودجه دارد. یعنی اگر ۱۲۰۰ میلیارد دلار در اختیار بود، می‌توان چیزی حتی بزرگ‌تر از قدرتمندترین ماشین نظامی جهان ساخت.برنامه ساخت چین ۲۰۲۵: این برنامه صنعتی که چین را به یک غول فناورانه بدل کرده، برآوردی در حدود ۱۵۰ میلیارد دلار برای یک دهه دارد. ایران با ۱۲۰۰ میلیارد دلار می‌توانست هشت بار چنین برنامه‌ای را اجرا کند.وقتی پول، عددی خیالی نیست، چه می‌توان ساخت؟حالا بیایید این پول را به زمین و خاک ایران بیاوریم، با ۱۲۰۰ میلیارد دلار کشور ما به چه شکلی درمی‌آمد؟نیروی برق پایدار برای همیشه: ۱۷۰ نیروگاه اتمی در اندازه نیروگاه بوشهر (هرکدام ۷ میلیارد دلار) یا ۱.۲ میلیون مگاوات برق خورشیدی که به زبان ساده تولیدی ۱۲ برابر ظرفیت کل نیروگاهی فعلی کشور.حمل‌ونقل مدرن در سطح جهانی: ۸ هزار کیلومتر مترو، معادل ایجاد شبکه‌ای در سطح لندن، توکیو و نیویورک، اما در همه شهرهای بزرگ ایران. ۶۰ هزار کیلومتر اتوبان پیشرفته یعنی دو برابر کل بزرگراه‌های موجود در کشور.صنایع آینده: ۲۴ کارخانه هواپیماسازی در ابعاد ایرباس، ۱۰ کارخانه تولید تراشه در حد و اندازه TSMC تایوان، صنعتی که ایران حتی هنوز وارد آن نشده است. ۲۴۰ کارخانه فولاد با ظرفیت ۱۰ میلیون تن در سال که ۱.۵ برابر ظرفیت تولید فولاد مبارکه است، معادل تبدیل کشور به چهارمین قدرت فولادی جهان.آب: ۱۲۰ پروژه انتقال آب در مقیاس پروژه انتقال آب خلیج‌فارس، این یعنی پایان هراس از کم‌آبی در مناطق مرکزی و شرقی کشور.

خرید جهان؟ شاید نه؛ اما تغییر نقشه سرمایه‌گذاری جهانی؟ قطعاً!در دنیای مالی، ۱۲۰۰ میلیارد دلار یعنی، خرید ۴۰ درصد سهام شرکت اپل، باارزش‌ترین شرکت دنیا یا خرید کامل چندین غول انرژی مثل شل، بی‌پی یا اگزون موبیل. شاید هم کنترل بخش عمده‌ای از بورس‌های منطقه‌ای در آسیا و اروپا.برای آنکه ابعاد این عدد بیشتر روشن شود، برنامه مارشال که پس از جنگ جهانی دوم اروپا را بازسازی کرد، ۱۷۳ میلیارد دلار (ارزش امروز) هزینه داشت. یعنی ۱۲۰۰ میلیارد دلار، معادل هفت بار اجرای برنامه مارشال در ایران.سد سه‌دره چین، بزرگ‌ترین پروژه مهندسی آب جهان، با هزینه‌ای نزدیک به ۲۵ میلیارد دلار ساخته شد. ایران می‌توانست با این پول، ۴۸ عدد سد در این مقیاس بسازد.آیا ۱۲۰۰ میلیارد دلار فقط یک رؤیاست؟پاسخ به این سوال شاید بله؛ شاید خیر. اما حتی دانستن اینکه چنین پولی چگونه خرج می‌شود، آموزنده است. کشورهایی که امروز قدرتمندند، رویاهای بزرگ داشته‌اند و آنها را با عدد، تصمیم و جسارت به واقعیت تبدیل کرده‌اند.

انتهای خبر/