اگر کمی واقعبین و منطقی باشیم، به این نکته میرسیم که عدالت در دیدار استقلال و النصر به بهترین شکل ممکن معنی شد و حق حریف قدرتمند و پر امکانات عربستانی بود که به مرحله بعد لیگ نخبگان آسیا صعود کند.
به گزارش کارآفرينان نيوز بیایید کمی واقعبین باشیم؛ احساس را کنار بگذاریم و از درِ منطق به ماجرای شکست استقلال مقابل النصر نگاه کنیم؛ شکستی که شاید نتیجهاش کمی تحقیرآمیز و مفتضحانه بود اما «عدالت» را به معنای واقعی کلمه، این بار در زمین فوتبال به رخ کشید.
در ریاض، پیروزی برنامه بر بیبرنامگی، امکانات بر بیامکاناتی و پول بر بیپولی را شاهد بودیم. نمونه عینی جنگ «دارا و ندار» که این بار دامن استقلال را گرفت و بهانهای بود برای حذف این تیم از لیگ نخبگان آسیا. اینها توجیه برخی اشتباهات فردی بازیکنان باتجربه یا نمایش نه چندان تاکتیکی استقلال نیست اما میتواند تا حدود زیادی از دلایل ناکامی باشگاههای ایرانی در رویدادهای بینالمللی پرده بر دارد.
تصویری از زمین تمرین استقلال در دوران مربیگری جواد نکونام. آیا قابل مقایسه با النصر است؟
در سالهای اخیر، رسم و عرف بر این بود که بازیکنان باتجربه که دیگر در اروپا بازاری ندارند، به فوتبال آسیا و لیگ عربستان کوچ کنند. بازیکنانی نظیر سادیو مانه، کریستیانو رونالدو، آیمریک لاپورت و تالیسکا از این دست ستارهها بودند. حالا اما وضعیت تغییر کرده و دیگر از بازیکنان مسن خبری نیست. ایوان تونی از لیگ برتر انگلیس و باشگاه برنتفورد به الاهلی آمده و جان دوران در ۲۰ سالگی پیشنهاد غولهای جزیره را رد کرده و پیراهن النصر را پوشیده است!
این اتفاقات، فقط و فقط یک معنی خاص دارد؛ لیگ عربستان با برنامهریزی دقیق، از حیات خلوت تبدیل به یک تورنمنت پویا و معتبر شده است. هر چند اغلب بازیکنان برای امضای قراردادهای چند ۱۰ میلیون دلاری راهی عربستان میشوند اما در عین حال به افزایش کیفیت نیز کمک کردهاند. همین که نمایندگان عربستان در لیگ نخبگان آسیا به موفقیت میرسند، یعنی دلارها بر باد نرفته و در جای مناسب هزینه شده است.
در فوتبال ایران اما همچنان شاهد انتشار اخبار عجیب و غریب هستیم. شبِ شکست سه بر صفر مقابل النصر، اینکه کاروان استقلال با چند نفر به عربستان رفته، تبدیل شده به سوژه خاص و عام! آنوقت باشگاههای عربستانی با ۵۰ خبرنگار به ایران میآیند تا پوشش مناسبی از دیدارشان برابر نمایندگان ما داشته باشند. این کجا و آن کجا؟ پس واکاوی شکست کجا رفت؟ بحث فنی چطور؟ آیا کسی گفت تفاوت قیمتی استقلال و النصر چقدر بود؟
درباره النصر، کمی ریزتر میشویم. ارزش تخمینی این باشگاه در تارنمای «ترانسفرمارکت» حدود ۱۴ برابر استقلال است. فقط جان دوران، سهبرابر تمام بازیکنان و کادرفنی استقلال قیمت دارد. باشگاه النصر هواپیمای اختصاصی دارد تا بازیکنان با فراغ بال و بدون ذرهای خستگی راهی کشورهای دیگر شوند و بهترین نمایش را ارائه کنند. در مورد دستگاههای ماساژ یا صندلیهای مجهز و اتاقهای اختصاصی در داخل هواپیما، بهتر است که چیزی ننویسیم تا حسرتمان بیشتر از این نشود.
نمایی از داخلِ هواپیمای اختصاصی باشگاه النصر.
در ایران، استقلال و پرسپولیس از فردای خود خبر ندارند. واقعیتش نمیدانند فردا در کدام زمین تمرین میکنند. رختکن مناسب که از جزئیترین نیازهای تیمهای فوتبال محسوب میشود، یک آرزو و رویا است. هنوز در تیمهای ایرانی، یخ را کنار زمین گذاشتهاند تا آسیبدیدگی را با آن درمان کنند! آنوقت النصر و سایر تیمهای عربستانی، از آخرین تجهیزات پزشکی در دنیا سود میبرند و البته تمام تیمهای ردههای سنیشان هم زمین تمرین جداگانه و اختصاصی دارند.
حالا یک سوال؛ چرا استقلال باید النصر را شکست بدهد و به مرحله یک چهارم نهایی لیگ نخبگان آسیا برود؟ تفاوت باشگاههای ما و عربستان، شبیه به صحنهای بود که ابتدای نیمه دوم رقم خورد. جایی که بازیکنان استقلال با چنگ و دندان از دروازه خود محافظت میکردند تا مبادا گل سوم را دریافت کنند. النصر با ستارههای میلیون دلاری خود، برنامه داشت اما ما مستأصل بودیم و این همان تفاوتی است که در طول بازی بارها آن را لمس کردیم.
ما عادت کردهایم که همیشه با تلاش فراوان به نتیجه برسیم، به در و دیوار بکوبیم، بحث«غیرت فوتبالی» را به میان بیاوریم و با شانس و اقبال شاید به اهدافمان دست یابیم. سالهاست در حسرت یک برنامهایم؛ برنامهای مدون برای باشگاههای ایرانی. شاید این حسرت هرگز تبدیل به امید نشود؛ شاید...