نبرد کریدورها در غرب آسیا تشدید می‌شود

در سال‌های اخیر، رقابت‌ منطقه‌ای میان کشورهای ایران، امارات، ترکیه و عربستان سعودی بر سر کریدورهای تجاری و ترانزیتی شدت گرفته‌است. این رقابت‌ها نه‌تنها به ‌دلیل اختلافات سیاسی بلکه به ‌دلیل منافع اقتصادی نیز شکل گرفته است که تحولات ژئوپلتیکی از جمله جنگ غزه و ناآرامی‌های اخیر سوریه، آتش این نبرد کریدوری را دوچندان کرده‌است.امارات متحده عربی به‌ عنوان یک مرکز تجاری و مالی در غرب آسیا، تلاش می‌کند تا از طریق توسعه بنادر و فرودگاه‌های خود، به ‌عنوان یک هاب حمل‌و‎نقل در منطقه شناخته شود و این کشور با سرمایه‌گذاری در پروژه‌های بزرگ زیرساختی در اقصی نقاط منطقه و فرامنطقه، به‌دنبال افزایش نفوذ تجاری خود است. این سرمایه‌گذاری‌ها به نحوی است که به طور منظم اخبار سرمایه‌گذاری دو گروه AD port و DP port امارات در رسانه‌های منطقه‌ای منتشر می‌شود.ترکیه نیز به‌ دنبال تبدیل شدن به یک کریدور اصلی برای انتقال کالاها و انرژی از شرق به غرب است و تمایل دارد به‌ عنوان یک پل ارتباطی میان آسیا و اروپا شناخته شود. این کشور همواره با ایران در کریدور شرق-غرب رقابت تنگاتنگی داشته که تنش‌های ترانزیتی اخیر را می‌توان در قالب این رقابت گنجاند.عربستان سعودی نیز با برنامه‌های توسعه‌ای خود و افزودن سیاست نگاه به شرق و خارج شدن از اقتصاد تک‌بعدی نفتی (طرح چشم‌انداز ۲۰۳۰ عربستان)، به‌دنبال افزایش نفوذ اقتصادی و سیاسی خود در منطقه است و در بنادر خود سرمایه‌گذاری‌های قابل‌توجهی کرده‌است. حتی اخیرا اعلام شد که THC (نرخ خدمات بندری) کانتینری تمام بنادر عربستان صفر است که این روش دامپینگ در بازاریایی محسوب می‌شود.

حسن کریم‌نیا،‌کارشناس حمل‌ونقل، در خصوص رقابت کریدوری غرب آسیا اظهار کرد که از دیرباز ایران با توجه به موقعیت خود، در شاهراه‌های ترانزیتی نقش پررنگی داشته و همچنان مزیت‌های نسبی در اتصال مناطق اقتصادی به یکدیگر دارد که نیازمند تلاش مسئولان با رویکرد کریدوری استکریم‌نیا افزود: ایران از یک سو با کنترل تنگه هرمز، قادر است جریان نفت و گاز به بازارهای جهانی را تحت تأثیر قرار دهد و در کریدور جهانی تامین انرژی تاثیر بگذارد. از سوی دیگر، ایران با توسعه کریدورهای زمینی و دریایی، تلاش کرده است تا نقش خود را به عنوان یک هاب تجاری و ترانزیتی کالا در منطقه تقویت کند که دیپلماسی اقتصادی آن در دستور کار مسئولان قرار دارد.به گزارش فارس، واقع شدن ایران در میانه کمربند اتصالی شرق به غرب به عنوان یکی از کوتاه‌ترین و ایمن‌ترین راه‌های دسترسی به دو قطب اقتصادی یعنی چین و اروپا، در کنار تنوع کریدورهایی که از مسیرهای دریایی، جاده‌ای، ریلی و هوایی ایران عبور می‌کنند، موقعیت استراتژیک منحصر به فردی را ایجاد کرده تا ظرفیت ایران تنها به کریدور شمال-جنوب و سایر دسترسی‌های منطقه‌ای محدود نگردد.ترانزیت کالا منافعی اعم از «درآمد ارزی سرشار»، «ایجاد جایگاه راهبردی در سطح بین‌الملل»، «گره خوردن منافع مشترک با کشورهای ذینفع و قدرت‌های اقتصادی و سیاسی»، «خنثی‌کنندگی تحریم‌های ظالمانه و یکجانبه»، «توسعه اقتصادی و فرهنگی و ‏‎‏‎‏افزایش مراودات مالی به واسطه وجود منافع بازرگانان کشورهای دیگر» و مهم‌تر از آن «تنظیم منافع مردم-دولت» را به همراه دارد.