رئیس پیشین پژوهشکده هنرهای سنتی وزارت میراثفرهنگی،گردشگری و صنایعدستی گفت: وزیر پیشنهادی برای این وزارتخانه باید تخصصگرایی را در حوزه صنایعدستی حاکم کند و پای اساتید، هنرمندان و پژوهشگران نخبه را به این بخش باز کند.
به گزارش کارآفرينان نيوزعبدالمجید شریفزاده در گفتوگو با خبرنگار فرهنگی درباره سیدرضا صالحی امیری وزیر پیشنهادی میراثفرهنگی، گردشگری و صنایعدستی اظهار داشت: فردی که برای وزارت میراث فرهنگی، گردشگری و صنایعدستی انتخاب میشود باید علاوه بر تخصص و آشنایی یا هر سه حوزه ماموریتی این وزارتخانه، ارتباطش با بدنه دولت و شخص رئیس به شکلی باشد که جایگاه این وزارتخانه را ارتقا دهد و بتواند هر سه حوزه را با سایر وزارتخانهها و دستگاههای اجرایی در کابینه دولت چهاردهم پیوند بزند.
رئیس پیشین پژوهشکده هنرهای سنتی وزارت میراثفرهنگی به موضوع تلفیق سه حوزه میراثفرهنگی، گردشگری و صنایعدستی اشاره کرد و گفت: هر کدام از این حوزه ها قابلیت یک سازمان با ماموریت خاص و مهم دارد، باید بررسی شود در دو دهه اخیر این ترکیب و تلفیق به نفعدی نفعان و فعالان آن بوده است، یا خیر، و حال در آغاز برنامه هفتم توسعه و پنج سال پیش رو سید رضا صالحی به عنوان وزیر پیشنهادی میتواند با همافزایی عملکردی متفاوت را رقم بزند.
وی بیان کرد: وزیر پیشنهادی میراث فرهنگی با وزارتخانهای با تنوعی و تکثری کم نظیر روبهرو است، لذا باید آشنایی و اشراف کاملی به هر حوزه به صورت مجزا داشته باشد و بتواند با به کار گیری مدیران توانمند و متخصص تعامل هر سه حوزه را هم ایجاد کند.
عبدالمجید شریف زاده، رئیس پیشین پژوهشکده هنرهای سنتی وزارت میراثفرهنگی
معضل کشور عدم توجه به تخصصگرایی است
شریفزاده با اشاره به راهاندازی مرکز ملی فرش در دولتهای پیشین گفت: وقتی مرکز ملی فرش راهاندازی شد افرادی که وارد این حوزه شدند عمدتا غیر متخصص و غیرآشنا با بعد فرهنگی و هنری و حتی صنعتی و صادراتی آن بودند، اینکه امروز فرش ایرانی در جهان به این روز افتاده است ناشی همان نوع مدیریت و خلا اساتید و کارشناسان است، اکنون انتظار می رود وزیر پیشنهادی میراث فرهنگی این روندها را اصلاح کند.
رئیس پیشین پژوهشکده هنرهای سنتی وزارت میراثفرهنگی تاکید کرد: یکی از معضلات کشور عدم توجه به تخحصگرایی است که این مساله در حوزه فرهنگ و هنر بویژه صنایع دستی و میراث فرهنگی حائز اهمیت است.
وی تصریح کرد: در دو دهه پیش سازمان صنایع دستی به دلیل همین عدم توجه به تخصصگرایی مدیران نابود شد، واقعا به جز تعدادی محدود کارشناس، بقیه افراد مسئول در این حوزه، بیربط بودند.
از سال ۱۳۹۸ که میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی از سازمان به وزارتخانه تبدیل شد، ۲ وزیر مسئولیت این وزارتخانه تازه تاسیس و جوان را به عهده گرفتند، علیاصغر مونسان در دولت دوازدهم و سیدعزت الله ضرغامی در دولت سیزدهم و روز یکشنبه -۲۱ مرداد- مسعود پزشکیان رئیس جمهوری، فهرست وزیران پیشنهادی کابینه دولت چهاردهم را به مجلس شورای اسلامی تقدیم کرد، و در میان ۱۹ وزارتخانه دولت، نام سیدرضا صالحی امیری به عنوان وزیر پیشنهاد برای وزارت میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی به چشم میخورد.
سیدرضا صالحی امیری متولد ١٣٤٠ در شهرستان بابل، سیاستمدار و فعال علمی و فرهنگی، دارای مدرک دکتری مدیریت دولتی است و سابقه مسئولیت در سطح وزارت در دولت یازدهم را در کارنامه خود دارد.
رئیس کمیته ملی المپیک، معاون امور اجتماعی و فرهنگی شهرداری تهران، وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی در دولت یازدهم، معاون رئیس جمهوری رئیس سازمان اسناد و کتابخانه ملی ایران، سرپرست وزارت ورزش و جوانان در دولت یازدهم، از مهمترین سوابق اجرایی صالحی امیری است.
صالحیامیری همچنین معاونت بررسیهای راهبردی وزارت اطلاعات، ریاست کمیته اجتماعی دبیرخانه شورای عالی امنیت ملی، و معاون پژوهشهای فرهنگی و اجتماعی مرکز تحقیقات استراتژیک مجمع تشخیص مصلحت نظام را در کارنامه اجرایی خود دارد.