تل آویو؛ «تپه بهاری» که «دره جهنمی» شد

بنی‌براک در شرق، بیت‌یام و رامات‌گان در جنوب، کرامات‌آویو در شمال و هرتزلیا در شمال‌غربی آسیب‌ها گسترده و جدی بوده، اما انتشار هرگونه تصویر از خسارت‌ها ممنوع است.در بنی‌براک که کمربند شرقی تل‌آویو را تشکیل می‌دهد، مرکز سکونت بیش‌از 150 هزار حریدی‌ها، در جنوب تل‌آویو تا بیت‌یام ادامه مرکز سکونت 127 هزار یهودی اوکراینی و در رامات‌گان مرکز سکونت 150 هزار یهودی شرقی نیز اوضاع بر همین منوال است.اما اوضاع در شمال تل‌آویو با جنوب آن کاملا فرق می‌کند، کلا همه چیز شمال و جنوب تل‌آویو فرق دارد، ساکنین شمال تل‌آویو را یهودیان اروپایی و آمریکایی و نخبگان اسرائیلی تشکیل می‌دهند، یعنی اصابت یک موشک هم در این منطقه فاجعه است.اداره سانسور فیلمی از شمال تل‌آویو پخش و در آن تلاش می‌کند، اینگونه القا کند که در «رامات‌آویو» همه‌چیز آرام است، با نشان‌دادن حضور نیروهای امنیتی در معابر سعی‌دارد بگوید، همه چیز تحت‌کنترل است، برخلاف بنی‌براک و رامات‌گان.اما مرکز تل‌آویو اهمیت بسیار بیشتری دارد، اداره سانسور به این اکتفا می‌کند که بگوید، مرکز تجاری "Azrieli Mall" و برج 32 طبقه همجوار آن در اثر اصابت موشک آسیب‌دیده‌اند، غافل از اینکه همه می‌دانند، کریاه تنها چند قدم با این دو مجتمع فاصله دارد. با همه اینها فقط و فقط یک موشک کافی است تا تل‌آویو را خالی کند.

«تل‌آویو شهری که زندگی همیشه در آن جاری است» این شعار شهرداری تل‌آویو برای تعبیر پویایی مرکز سرزمین‌موعود یهودیان و امنیت سرمایه‌گذاری در آن همانند کلانشهر‌های اروپایی و آمریکایی است و حالا جنگ با ایران تل‌آویو را خالی از هر جنبده‌ای کرده است. داده‌های سانسور شده تعداد آوارگان تل‌آویو را 15 هزار نفر اعلام می‌کند.به این آوارگان، باید ۱۵۰ هزار شهرک‌نشین آواره شمال و جنوب فلسطین‌اشغالی را هم افزود. بیش‌از نیمی از آنها شغل خود را هم از دست داده‌اند، با این‌حال به تل‌آویو شاهرگ اقتصادی اسرائیل امیدوار بودند؛ آنها امنیت و رفاه از دست‌رفته خود در شهرک‌هایشان را در تل‌آویو جستجو می‌کردند و حالا همه امیدها ازبین رفته و نابود شده است.این گفته بسیاری از آنهاست، گفته‌هایی که با رؤیاهای نتانیاهو درباره تحقق پیروزی بزرگ فاصله بسیار دارد. مهم‌تر اینکه ساکنین تل‌آویو هم با آنها هم‌عقیده‌اند، لیبرال‌های مرفه تل‌آویو می‌گویند، اکنون مجبور هستیم با جنگ، وحشت و ناامنی زندگی کنیم و این خواسته ما نیست. دیدگاهی که یهودیان فراری از جنگ اوکراین و روسیه به اسرائیل نیز آن را تأیید می‌کنند. تل‌آویو، اولین شهر عبری که ریشه در اساطیر تورات دارد و هرتزل آن را در رؤیاهایش «تپه بهاری» تصور می‌کرد و برای دهه‌ها شهری امن با قدرت بازدارندگی بالا به دنیا معرفی می‌شد، حالا به «تپه‌ای جهنمی» تبدیل شده که رهبرانش بی‌امان به‌دنبال جنگ‌های بیشتر هستند.

جامعه تل‌آویو بافتی لیبرال دارد، در طول جنگ غزه همواره بالاترین صدا را برای توقف جنگ و مبادله اسرا داشته، همانگونه که بالاترین اعتراضات را به اصلاحات قضایی نتانیاهو داشت، بنابراین عجیب نیست که با پایان جنگ با ایران ساکنین تل‌آویو به خیابان‌ها بریزند و علیه نتانیاهو و جنگ‌هایش تظاهرات کنند.برای ساکنین تل‌آویو نه سیاست معنا دارد، نه وعده‌های تورات؛ آنها خواهان امنیت و صلح برای ادامه زندگی هستند، به‌ویژه در جنگی که معتقدند، فقط منافع سیاسی نتانیاهو در آن نهفته است.ساکنین تل‌آویو همانند اسرائیلی‌های شمال و جنوب سرزمین‌های‌اشغالی نیستند، اصابت موشک‌های ایرانی در مرکز اقتصادی اسرائیل به‌معنای نابودی زندگی نخبگان لیبرال به‌خاطر نتانیاهوست. به‌همین‌دلیل موشک‌باران تل‌آویو و مهاجرت ده‌ها هزار نفر از ساکنین آن، فقط یک چالش جمعیتی نیست، در جایی که توان مالی برای مهاجرت به آمریکا و اروپا وجود داشته باشد و ارزش‌های توراتی و ایدئولوژی صهیونیسم بی‌معنا باشد، تل‌آویو نمی‌تواند، جایی برای ماندن لیبرال‌های منفعت‌طلب باشد، چیزی که عملا طی روزهای جنگ از اسرائیلی‌ها در بنادر عسقلان، حیفا و هرتزلیا دیدیم.آنچه موجب‌می‌شود، مهاجرت همچنان گزینه اول این لیبرال‌ها باشد، عدم ‌اعتمادی به فردی چون نتانیاهوست، آنها بیش‌از آنکه از اصابت موشک‌های ایران به تل‌آویو وحشت داشته باشند، از نتانیاهو وحشت دارند که دوسال است، بی‌محابا اسرائیل را درگیر جنگ‌هایی کرده که آنها خواهانش نیستند. تل‌آویو برای آنها دیگر «تپه بهاری» بلکه «تپه جهنمی» نتانیاهوست که باید از آن فرار کرد.