فریدون شهبازیان دو بال کنش‌مند داشت که او را از جزم‌اندیشی دور می‌کرد: نخست توانمندی بی‌بدیل او در آهنگسازی و تنظیم و دوم، فعالیت در تمام عرصه‌ها و گونه‌های رایج موسیقی. این مختصات شهبازیان را به چهره‌ای ماندگار در تاریخ موسیقی ایران تبدیل کرد.