«شیرین بنویس! شیرین بنویس که او فرهاد تئاتر ایران است...» این جمله ترجیع‌بندی بود در متن علیرضا نادری، متنی که نادری برای بزرگداشت استادش دکتر فرهاد ناظرزاده کرمانی نوشته بود.