براساس آمارهای رسمی و تحلیل کارشناسان؛ در سال ۱۴۰۴، بیش از نیمی از جمعیت کشور در ۷ استان سکونت دارند و میانگین تعداد اعضای خانوارهای ایرانی به ۳.۱ نفر کاهش یافته است.

پژوهشگر حوزه جمعیت و خانواده گفت: تک‌فرزندی و بی‌فرزندی نه به عنوان ترجیح فردی، بلکه به مثابه بازتاب آسیب‌های ساختاری در سه حوزه اقتصادی، فرهنگی و اجتماعی است که باید مورد تحلیل و بررسی قرار گیرد.