به گزارش کارآفرينان نيوز تفاوت محیط دانشگاه با دبیرستان بسیار زیاد است و گاهی این موضوع سبب ایجاد شک، تردید و سرخوردگی در دانشجویان می‌شود. دانشجویان نو ورود به دلیل تغییر محل سکوت، مشکلات اقتصادی و حضور در فضای جدید خوابگاه دچار مشکلات عاطفی می‌شوند.سیدحسین حسینی سرپرست دانشگاه تهران می‌گوید: در بحث اسکان دانشجویان با مضیقه مواجه‌ایم. اگر بتوانیم این شرایط حداقلی زیست دانشجویان را فراهم کنیم قطعاً با موانع خیلی کمی مواجه خواهیم شد.وی بر این باور است وقتی دانشجویان نو ورود از حوزه‌ها و شهرهای مختلف وارد فضایی مانند دانشگاه تهران می‌شوند باحال و هوای شهر بزرگی مانند تهران آشنا می‌شوند و با قرارگرفتن در کنار یکدیگر با قومیت‌های مختلفی آشنا می‌شوند و همدیگر را بهتر می‌شناسند.سرپرست دانشگاه تهران می‌افزاید: گاهی در کشور نگاه قومیت‌گرایی افراطی داریم؛ اما زمانی که این دانش‌آموختگان به شهر و دیار خودشان بازمی‌گردند مانند این است که یک فردی فرهنگی را از شهر تهران یا جای بزرگتری آموخته آن را به افرادی دیگر در یک شهر کوچک منتقل می‌کند.مریم حبیبی راد روان‌شناس تربیتی هم معتقد است مهاجرت از شهری به شهر دیگر برای دانشجویان نو ورود در راستای کسب علم، شیرین و خوشایند است، اما با این اوصاف چنین جابه‌جایی یا مهاجرتی اضطراب و نگرانی‌های خاص خود را نیز به همراه خواهد داشت.
وی عنوان می‌کند: این مهاجرت تنها سفر از یک شهر به شهر دیگر نیست؛ بلکه از یک سبک زندگی به سبک زندگی دیگر، تفکرات و اندیشه‌های متفاوت است. قطعاً همه این نگرانی‌ها با شروع زندگی دانشجویی به شکل‌های متفاوت در هر فرد یا همان دانشجو بروز می‌کند.این روان‌شناس می‌گوید: عده‌ای از دختران و پسران دانشجوی ما دچار احساس دلتنگی و تنهایی که با اضطراب و افسردگی همراه است می‌شوند و دست‌وپنجه نرم می‌کنند که این موضوع بر عملکرد علمی دانشجویان تأثیر منفی به جا می‌گذارد و آنها را از هدفی که دارند دور می‌کند.برای رفع این مشکلات میان دانشجویان، دانشگاه‌ها باید برنامه‌های متنوع فرهنگی و اجتماعی برگزار کنند و مراکز مشاوره و توانمندسازی را فعال‌تر کنند تا این دانشجویان در بدو ورود کمتر آسیب ببینند.حسین شریفی عضو هیأت علمی دانشگاه آزاد می‌گوید: بررسی‌ها نشان می‌دهد علی‌رغم رشد علمی و شکوفایی دانشجویان؛ آسیب‌های فردی و اجتماعی همواره زیست دانشجویی را تهدید می‌کند خصوصاً دانشجویان غیربومی که به محیط جدیدی متفاوت با محل زندگی از لحاظ فرهنگی و اجتماعی وارد شده‌اند.وی می‌افزاید: توجه به آسیب‌شناسی این مرحله می‌تواند منجر به پیشگیری مناسبی از خسارت‌های گاه جبران‌ناپذیر دانشجو و دانشگاه داشته باشد در غیر این صورت با رخنه بدافزارهای اجتماعی و انحرافات، هزینه‌های مادی و معنوی زیادی به جامعه دانشگاهی تحمیل خواهد شد که گاه جبران‌ناپذیر است.
این استاد دانشگاه معتقد است: خلأ عاطفی در دوری از خانواده و اندوه غربت، روابط تنظیم نشده و آسیب‌زا؛ ورود از فضای تک جنسیتی و محدود دبیرستان به محیط مختلط و گسترده دانشگاه در سنی که عواطف و احساسات سرشار به اوج خود می‌رسد و تمایل به جنس مخالف بیش‌ازپیش در فرد متبلور می‌شود، خطر استعمال دخانیات، مصرف مواد مخدر و روان‌گردان و مشکلات اقتصادی و معیشتی دانشجو از جمله آسیب‌ها است.با این اوصاف دانشگاه‌ها باید آموز‌ش‌های غیررسمی برای تغییر نگرش دانشجویان برگزار کنند و آنها را با محیط اطراف و جامعه بیشتر آشنا کنند.داود یونسیان رئیس دانشگاه علم و صنعت هم معتقد است: ترم اول و دوم برای این دانشجویان بسیار مهم است و نباید آنها را به حال خودشان رها کنیم.وی می‌گوید: دوری از خانواده تا حدودی باعث دلتنگی این عزیزان می‌شود که باید با ارائه برنامه‌های آموزشی و فرهنگی دانشجویان را ترغیب کنیم تا در فعالیت‌های جمعی حضور یابند و کنج عزلت پیدا نکنند تا پس از ترم اول و دوم خودبه‌خود به ریل پیشرفت بیفتند.به گزارش فارس، دانشجویان نوورود پس از گذراندن دوره دبیرستان و ورود به دانشگاه‌ها قطعاً با موانع و مشکلات عدیده‌ای مواجه می‌شوند که رفع چنین چالش‌هایی با همراهی خانواده‌ها و مسؤولین دانشگاهی میسر می‌شود و آنها باید در ابتدای امر برگزاری اردوهای فرهنگی و تفریحی را در دستور کار قرار دهند تا دانشجویان در ابتدای راه با هم‌کلاسی‌ها و هم‌دوره‌ا‌ی‌های خود آشنا شوند.
انتهای خبر/
دریافت صفحه با کد QR