به گزارش کارآفرينان نيوز کشور ایران نسبت به بسیاری از کشورهای دنیا سطح درمان و خدمات بهداشتی مناسبتری دارد. بعضاً ایرانیانی که در خارج و خصوصاً در کشورهای غربی زندگی میکنند از خدمات درمانی نامناسب این کشورها گلایه دارند. به طور مثال در کشورهایی مثل کانادا خدمات درمانی در سطح پایینی قرار دارند و این خدماتدهی خصوصاً در بخش اورژانسی بسیار کند انجام میشود.با این حال در حوزه بخشهای مختلفی از درمان خصوصاً بیماریهای غیرسطحی و جدی هزینه درمان برای بسیاری از مردم ایران بالاست و از این رو بیمههای تکمیلی رشد کردهاند.یکی از مخاطبان فارس من درخواست همگانی کردن بیمههای تکمیلی را داده بود تا همه از مزایای آن استفاده کنند اما این موضوع با چالشهای ویژهای همراه است.بیمه درمانی خصوصاً تکمیلی به یکی از مهمترین موارد تبدیل شده که هر فردی به آن نیاز دارد. زیرا بیمار شدن گاه امری اجتنابناپذیر و غیرقابل پیشبینی است و گاه هزینههای درمان یک بیماری میتواند بسیار نگرانکنندهتر باشد و از این رو بیمههای تکمیلی میتواند این هزینهها را پوشش دهد. البته ممکن است که فرد با هزینههایی که پرداخت میکند بیمار نشود اما همین امر در زمان ایجاد مشکل در سلامتی افراد میتواند از نگرانیهای درمانی وی بکاهد.بیمههای تکمیلی به دو بخش انفرادی و گروهی تقسیم میشوند که در بیمه درمان تکمیلی گروهی معمولاً با افزایش تعداد متقاضیان، حق بیمه تکمیلی پرداختی کمتر خواهد شد و برای افراد بهصرفهتر است. از این رو برخی سعی میکنند در قالب شرکت و محل کار خود در این حوزه اقدام و از مزایای آن بهرهمند شوند.
اما برای بسیاری نیز این موضوع امکانپذیر نیست و هزینههای انفرادی بیمه تکمیلی با ضریب بالاتری پرداخت میشود که این مسئله سبب شده خیلی از افراد از پس مخارج این نوع بیمه برنیایند.از این رو بیمهگزاران باید برنامهای برای شکلگیری بیمههای گروهی تکمیلی داشته باشند تا افراد بیشتری که این موضوع برایشان مهم است حائز این امتیاز درمانی شوند.بیمه تکمیلی اغلب بهعنوان یک سرمایهگذاری برای سلامت انسانها معرفی میشود. بیمه گروهی برای شرکتها و خانوادهها قابل تفکیک است اما اگر بعد شرکتی را فاکتور بگیریم که برای هر کسی قابل دسترسی نیست بعد بیمه تکمیلی در حوزه گروهی خانوادگی همهجا ارائه نمیشود و حتی بعضاً بیمهگزار از بیمهشونده به عنوان بازاریاب خود استفاده میکند که دیگران را تشویق به ثبتنام بیمه تکمیلی مثلاً تا سطح ۵۰ نفر میکند که اگر این تعداد تکمیل نشود امتیاز بیمه تکمیلی گروهی برای افراد مقدور نیست.بیمههای تکمیلی گروهی منحصراً به سازمانها و شرکتهایی که حداقل دارای ۵۰ نفر بیمه شده اصلی و بیمه شده تحت تکفل باشند، قابل ارائه است. تمام بیمهشدههای اصلی در بیمه تکمیلی گروهی، میبایست دارای بیمهگر پایه نظیر بیمه تأمین اجتماعی یا بیمه خدمات درمانی از طریق شرکت تابعه الزامی است.برخی از شرکتهای بیمه نیز خدمات بیمه تکمیلی خانوادگی ارائه میکنند اما برای اماکن و محلهای تجاری مانند مناطق آزاد ویژه اقتصادی و امثالهم به طور اختصاصی این امتیازات صورت میگیرد که بازهم یک راه پر پیچوخم در این حوزه پیش پای متقاضیان قرار داده میشود. منتها میتوان با فکر اقتصادی و ساختارسازی درست در این راه بیمهگزاران اقدامات تسهیلکنندهای انجام دهند که به سود آنان و مردم است.
جمع کردن افراد در گروههای پایینتر مثلاً ۱۰ نفره و ادغام آنها در یک دستههای ۵تایی شاید این مشکل را حل کند ولی نیاز است این موارد بازهم از لحاظ آییننامهای تسهیل شود. اما موضوع دیگری که به چالش در این حوزه بدل میشود تضمین پرداخت هزینه بیمههای تکمیلی از سوی بیمهگزار است. بیمههای تکمیلی بعضاً سر ناسازگاری گذاشته و آن طور که باید، هزینههای درمان را پوشش نمیدهند و طرف قرارداد بودن با شرکتها شاید تضمینی برای پرداخت این هزینه باشد؛ خصوصاً اینکه در بیمههای انفرادی به دلیل هزینه بالاتر و عدم تضمین شرکتی، ضریب پرداخت نکردن هزینه درمانی تکمیلی بالاتر میرود. هر چند مسئله میتواند مورد شکایت قرار گیرد اما به هر جهت همه این چالشها سبب شده تا جاده بیمههای تکمیلی راهی پر پیچوخم برای مردم باشد که تا ساختار این موارد به لحاظ قانونی، نظارتی و پرداختی تصحیح نشود، چندان نمیتوان امیدوار به رشد و استقبال مردم از این بیمهها باشیم.
انتهای خبر/