رئیس سازمان سینمایی با اشاره به دلایل برگزاری مستقل جشنواره جهانی فیلم فجر گفت: عده ای تمام تلاششان را می کنند که ایران را منزوی کنند و این افراد دوست ندارند جشنواره جهانی فیلم فجر برگزار شود .
سه شنبه ۱۱ آذر ۱۴۰۴ - ۱۱:۳۱
کد مطلب : 8990
۰
او در بخش دیگری از این گفت وگو از همصدایی برخی جریان های خارجی و برخی در داخل برای برگزار نکردن جشنواره جهانی فجر و تلاش برای انزوای فرهنگی ایران می گوید.
آنچه می خوانید گفت و گوی ایرنا با رئیس سازمان سینمایی است.
شور و حال و حرفه ای گری درست در برگزاری مستقل جشنواره جهانی
برگزاری مستقل جشنواره جهانی فیلم فجر منتقدانی دارد. چرا باز به این نتیجه رسیدید که جشنواره مستقل برگزار شود؟
جشنواره جهانی در مقطعی که مستقل برگزار می شد، شور و حال و حرفه ای گری درستی به سینمای ایران تزریق می کرد و نیاز ما برای داشتن یک جشنواره جهانی در تراز جشنواره های دیگر با رعایت معیار های بین المللی داشته باشیم حس می شد و جایگاه بین المللی سینمای ایران بر همه اثبات شده است.
این مهم در دوران آقایان ایوبی، رضاداد و سپس میرکریمی که بانی جشنواره و دبیر این رویداد بودند در دستور کار قرار گرفت. در ادامه به کرونا رسیدیم و جشنواره تعطیل شد. سپس آقای عسگرپور دبیر جشنواره شدند. در ادامه دوباره جشنواره ادغام شد و دو دوره اینگونه جشنواره برگزار شد اما مسوولان امر اذعان داشتند که جشنواره ملی روی جشنواره بین المللی سایه می افکند و تقریبا اکثر موافقان و حتی مخالفان نیز وقتی معیارهای درست بین الملل را درمیان می گذاشتیم می گفتند جشنواره ملی به قدر وسیع است که هر اتفاقی تحت الشعاع این بخش قرار می گیرد.
سعی کردیم تراز و عیار سینمای ایران را با استاندارهای جهانی بگیریم. از طرفی جشنواره جهانی جز ۱۵ جشنواره معتبر از سوی فدراسیون تهیه کنندگان جهان است و برای حفظ این جایگاه و کمک به استانداردسازی سینمای ایران تصمیم گرفتیم جشنواره جهانی را مستقل برگزار کنیم.
زیرساخت های مناسب شیراز برای برگزاری
انتخاب شهر شیراز چقدر مرتبط به رویکرد سینما شعر در جشنواره جهانی فیلم فجر بود؟
بخشی از انتخاب شیراز مرتبط با سینما شعر بود؛ رویکرد دولت این است که ایران را در پهنه جغرافیایی در نظر بگیریم. استان فارس و شیراز قابلیت برگزاری رویدادهای بین المللی را دارد و سابقه و رنگ این شهر مخاطبان خود را فرا می خواند که در یک شهر تاریخی بخشی از جلوه تمدن ایرانی را به تماشا بنشینند.
از طرفی سعی کنیم رویدادهایمان در یک جا متمرکز نشود و بتوانیم از ظرفیت های استان ها بهره بگیریم. با تامل چند استان را بررسی کردیم که درخواست داده بودند اما زیرساخت شهر شیراز مناسب تر بود و با توافق با استاندار قرار شد جشنواره جهانی، در شیراز برگزار شود و در مکاتبه با فیاپ این تاییده انجام شد و شیراز میزبانی را برعهده گرفت.
شمعی که روشن ماند
با چه چالش هایی در برپایی جشنواره جهانی فیلم فجر روبرو بودید؟
برگزاری چنین رویدادی چالش های خود را دارد و هر رویداد بین المللی منفک از تعاملات بین المللی، محقق نمی شود. شرایط پس از جنگ ۱۲ روزه موجب شد پیش بینی کنیم برگزاری این رویداد مثمر ثمر واقع نشود و حتی بزرگان حوزه بین الملل نیز خوش بین نبودند و در همفکری همه گفتند کار سختی است.
معتقدم در شرایط سخت باید این شمع روشن نگه داشته شود و این پرچم برافراشته شود. استقبال از جشنواره بیش از حد انتظار بود و تصور می کردیم شاید خیلی ها قبول نکنند با جشنواره همراه باشند اما اینگونه نشد.
در بخش دارالفنون شاگردانی که در ادوار قبل در این دوره ها شرکت کرده بودند با شوق و علاقه گفتند دوست داریم برگردیم و آثارشان را به جشنواره آوردند. این یعنی اگر بذری که کاشتید مراقبت کنید در شرایط طبیعی رشد و نمو می کند و فکر می کنم از این بابت برگزاری جشنواره در این مقطع حرکتی بود که به ما قوت قلبی داد که در جهان کسانی هستند که در شرایط سخت در کنار ما قرار می گیرند و شاید برخی محدودیت های ما موجب شد که نتوانیم در خدمت دیگران باشیم.
سعی کردیم جشنواره را با حداقل ها برگزار کنیم و این محدودیت موجب شد نتوانیم در خدمت خیلی ها باشیم.
بودجه جشنواره
برخی معتقدند بودجه جشنواره نجومی است
وقتی اعداد و ارقام منتشر شود دوستان احتمالا امیدوارم نسبت به دیدگاهشان بازنگری کنند.
این جشنواره نسبت به دیگر جشنواره های مشابه سینمایی که اخیرا برگزار شده بودجه بیشتری دارد؟
فکر می کنم اگر دوستان شفاف سازی کنند و اعداد را منتشر کنند در قیاس مشخص می شود چه اتفاقی در حال رخ دادن است. جا دارد از استاندار و مدیران استان فارس تشکر کنم. جشنواره جهانی رویداد فرهنگی اما کارکرد ملی و فراتر از فرهنگ دارد.
وقتی صحبت از تاب آوری اجتماعی و تلاش برای شادی آفرینی و کاهش شکاف ها می شود رویدادهای فرهنگی این کارکرد را دارند که به این مقولات کمک کنند.
استقبال مردمی در شیراز چطور بود؟
شاید اگر در تهران این جشنواره را برگزار می کردیم تا این حد از سوی مخاطبان مردمی استقبال نمی شد. از طرفی در استان ها استعدادهای بسیاری وجود دارند؛ انجمن سینمای جوانان ما فیلمسازان خوبی از شیراز و استان فارس معرفی می کند و در استان های دیگر هم همینطور است. استعدادهای ما محدود به تهران نیست و وقتی جشنواره را به جایی می آورید که زمینه فراهم است، قطعا مخاطبان جذب می شود.
همصدایی برخی جریان های داخلی و خارجی برای برگزار نشدن جشنواره جهانی فیلم فجر
به نظر می رسد ما در میانه یک جنگ فرهنگی قرار داریم در این جنگ با چه اتفاقاتی روبرو بودید؟
تقریبا این جنگ علنی است. هر اتفاقی که قرار است حال مردم را خوب کند و شرایط را برای دیده شدن ایران فراهم کند و فضای گفت وگو بسازد مورد هجمه قرار می گیرد چه از خارج و از سوی برخی در داخل کشور.
در این میان همصدایی برخی صداهای در خارج از کشور و داخل را برای تعطیلی جشنواره جهانی چگونه ارزیابی می کنید؟
این همصدایی جای تعجب دارد که منتهای آن علیه برخی اتفاقات به یکجا منتهی می شود و براساس یک استدلال واحد، یک رویداد ملی و بین المللی منکوب می شود.
چه آگاهانه و چه ناآگاهانه این روند طی می شود که اتفاق خوبی نیست. اگر این همصدایی ناآگاهانه باشد بدتر است و این یعنی ما مختصات و شرایطی که در آن هستیم نمی دانیم و وقتی بزرگان ما صحبت از وحدت مقدس می کنند درک نکردیم و گاه تعجب می کنیم و قطعا چیزی که اتفاق بی افتد که موجب دوری از انزوای ایران بشود مهم است.
صدای منتقدان را می شنوم
صدای منتقدان را شنیده اید و آیا نقد ها را می خوانید؟
من اتفاقا سعی می کنم بیشتر صدای منتقدان را بشنوم و آنان باید کمک کنند. برای برپایی یک رویداد معایب و ضعف های بسیاری دارد و این رویداد بدون اشکال نیست و هیچ رویدادی بدون اشکال نخواهد بود اما براساس بضاعت باید سنجید. نقد باید براساس گفت و شنود باشد و بپذیریم؛ هر شخصی از زاویه خود ممکن است حق داشته باشد اما اگر به جای نقد منکوب کنید و کل اتفاق را زیر سوال ببرید نقد نیست .
مشکل اساسی این است که فضای گفت وگویی نیست و طرف مقابل به حرف شما گوش نمی دهد.
دلیل فشار بیرونی برای برگزار نشدن جشنواره چیست؟
هر اقدمی انجام دهید که نام ایران در جهان شنیده شود و رویدادی را برگزار کنید که بیش از ۴۰ تا ۵۰ کشور در آن حضور فعال دارند یعنی با کشوری مواجه هستید که ظرفیت زیاد بین المللی دارد و کسانی که نمی خواهند این اتفاق رخ دهد مشخص است به دنبال چه هستند.
عده ای تلاششان را گذاشتند که ایران منزوی شود و برگزاری جشنواره جهانی فیلم فجر خلاف این نگاه است و خیلی طبیعی است که دوست نداشته باشند جشنواره برگزار شود. حتی کسانی که با اسم مردم ایران سو استفاده می کنند نمی دانند این اتفاق برای مردم است تا جوانان در عرصه جهانی خودشان را محک بزنند.
این رویداد مردمی است و قرار است فعالان سینمایی که از دل مردم آمده اند و استعدادهای جوان در این جشنواره انگیزه می گیرند و آموزش های لازم را فرا می گیرند. هر فیلم در این جشنواره می تواند یک کلاس درس باشد و هر استعداد می تواند فیلمسازان برتر کشور باشد و سوال اصلی این است که آیا همه این اتفاقات هراس دارد؟ حتما هراس دارد که اینگونه رفتار می کنند.
ارزیابی شما از حضور بیلگه جیلان به عنوان رئیس هیات داوران چیست؟
هر هنرمندی یک تعهد اخلاقی نسبت به هنرش دارد و هنرمند است چون حرفه ای تعهدش را عمل می کنند و جیلان هنرمندی اصیل است و این تعهد اخلاقی، یک هنرمند را در قیاس با دیگر هنرمندان برجسته و مانا می کند. خیلی هنرمندان در جشنواره می توانند همسو با ما نباشند اما قرار است در فضای فرهنگی تبادل نظر داشته باشیم و هرکسی از این فضای فرهنگی ممانعت می کند باید به درون خود رجوع کند و ببیند که آیا این تعهد اخلاقی را در درون خود دارد.
انتهای خبر/
karafarinannews.ir/vdch.wn6t23nwvftd2.html
تگ ها